Digitalni repozitorijumi

Digitalni repozitorijumi su organizovane zbirke dokumenata (knjiga, slika, članaka iz časopisa, i sl.) koji se nalaze u digitalnom obliku. Repozitorijumi se mogu podeliti prema vrsti materijala na institucionalne i tematske. Institucionalni repozitorijumi sadrže radove koji su nastali u okviru neke ustanove, a tematski repozitorijumi sadrže radove iz određenih stručnih oblasti.

Mnogi repozitorijumi nastaju samoarhiviranjem, tj. autori sami publikuju svoje radove, dodajući im potrebne metapodatke. Prednost repozitorijuma koji nastaju samoarhiviranjem je u tome što je moguće publikovati i javnosti izložiti neobjavljene materijale (preprinte, nacrte, skice, planove).

Većina digitalnih repozitorijuma je u slobodnom pristupu što olakšava razmenu znanja i naučnu komunikaciju među studentima i naučnicima. Pogledajte primere pojedinih repozitorijuma koji su u otvorenom pristupu:

• ROAR - Registar repozitorijuma u otvorenom pristupu - omogućava pretraživanje više od 3000 repozitorijuma iz celog sveta
• DOAR - Direktorijum repozitorijuma u otvorenom pristupu - direktorijum omogućava pretraživanje više od 2200 svetskih zbirki, po više kriterijuma (oblasti, zemlji, jeziku)
• ArXiv - repozitorijum u kome se pohranjuju radovi iz matematike, fizike, računarstva, kvantitativne biologije i statistike
• PubMed - omogućava pretraživanje više od 20 miliona radova iz biomedicinskih nauka, uključujući MEDLINE i knjige dostupna onlajn
• RePEc - baze podataka koja sadrži članke, knjige, poglavlja, izveštaje, radne materijale, itd. iz oblasti ekonomije
• Digitalni repozitorijum Univerziteta u Beogradu
• Digitalni repozitorijum Univerziteta u Nišu
• Digitalni repozitorijum Univerziteta u Kragujevcu
• Digitalni repozitorijum Instituta tehničkih nauka SANU